jueves, 27 de marzo de 2014

¿COMO FINANCIAR UNA CAMPAÑA ELECTORAL?

Esto también podría llamarse TU SI QUE ETS UN CATACRACK-II

Hoy os voy a explicar cómo se financia una campaña electoral de un partido marxista. Marxista-grouchista, por supuesto.

Para los que quieran saber como se hace "legalmente", que se lean la ley de Financiación de los partidos políticos porque aquí vamos a hablar de otra cosa, de la realidad, de como se financian HOY, en Calafell los partidos políticos para hacer sus campañas electorales. O sea, de chanchullos, sobres y cuentas en "B" como el finiquito en diferido.



Y esto viene a cuento de las múltiples campañas "institucionales" que se van a poner en marcha, de los mailings que os van a llegar a casa con trípticos, dípticos, DVD, patufets, hojas informativas, etc., toda una parafernalia que vale una pasta y sobre la que nos preguntamos: ¿quien lo paga? ¿cómo se paga eso?,  ¿para qué sirve?

La primera pregunta es evidente: lo pagamos todos, camuflado dentro de tasas e impuestos. 

Para las demás, antes de empezar tenemos que hacer una distinción importantísima. 

Caso A: el partido a financiar está gobernando.

Caso B: el partido a financiar está en la oposición.

Vamos a ver primero el caso A (gobierno) que es el más substancioso y vamos a poner unos números, imaginarios por supuesto, y una siglas, pongamos el partido Calafellencs Insolvents Units, CIU para abreviar. Por cierto, es pura casualidad que las siglas coincidan con un partido existente. TODO PARECIDO CON LA REALIDAD ES PURA COINCIDENCIA.



Pongamos por caso que CIU necesita 1 millón de euros para hacer una campaña a base de botifarradas, sardinadas, actos en el casal, en el polideportivo, confraría, pancartas, DVD, anuncios en prensa, etc., y no tiene un puto euro o muy pocos. ¿van a pagar la campaña "a escote" entre los candidatos? NOOOOOOO. Bueno, va, igual ponen 1000 € cada uno de la lista para que no se diga que no aportan y sólo chupan. Total 21.000 €. Ni pa pipas. Bueno, algunos ni pa birras.

También pueden llamar a la sede central del partido y pedir dinero. "Ni un euro, tu, búscate la vida", les dicen, "que nosotros ya tenemos la sede embargada por chorizos".

¿Cuotas de afiliados? no me hagas reír. Si dan justo para pagar el local y la luz...

¿Entonces?

Tachaaaaaaaaan!!!!


(Diálogo imaginario entre el mandatario chino Chwuan y su asesor rumano Angelitu)

- Chwan (nombre imaginario por supuesto), he tingut una ideia. Naltrus pudem fer una campanya pel civismu, reciclatge, les tifes de gos i tota la hostia, i la impremta que ens infli la factura i així es cobren, per adelantat, els  cartells electorals que ens faran per les municipals i no haurem de pagar ni un duru.

- No sé que faria sensa tu !!! però, i les botifarrades com les paguem? també amb la impremta?

- NO, que se'ns veuria el trucu.  YASTÁ!!! Agafem una altra empresa que fiqui una mica de asfalt a Segur, un enganyabobus, cautre milimtres d'asfalt, que duri fins después de les eleccions, aprofitem l'ucasió  i ens fem la fotu "antes y después". Fem la botifarrada i que la pagui els de l'asfalt i ho carreguin a la factura de l'asfaltat que els hi paga l'achuntament.


- Hosties, Angelitu, tu no ets un crac, ets un MEGACRACK !!!

Resultado, el material impreso de la campaña electoral costaría unos 50.000 € si lo pagase el partido. En lugar de eso hacen una campaña "institucional" que vale 300.000 a la que inflan la factura con los 50.000 de la campaña electoral que se hará el año que viene más 150.000 para "sus gastos" de representación. Total 500.000 euros, 10 veces más, que pagaremos todos con nuestro impuestos a través de facturas, eso sí, completamente legales, que asumirá el Achuntament. El Achuntament se gasta inútilmente 500.000 para poder financiar 50.000 € de campaña, el 10%. ¡¡¡Al final vamos a desear que metan mano directamente en la caja y paguen directamente los 50.000 €, que al menos así nos ahorramos los otros 450.000 !!! Luego nos sorprenderemos de saber que la misma empresa que hace las banderolas (lo que cuelgan en las farolas) de la campaña institucional, es la misma que hace las banderolas de la campaña electoral. ¡Ekilicuá!, vamos entendiendo porqué ahora habrá campañas a porrillo.
Los MEGACRACKS de Calafell


¿Hace falta que os explique lo del asfalto o las mejoras de contratas a última hora a las empresas concesionarias del ayuntamiento, sean de agua, transporte, limpieza, alumbrado o de lo que sean? Pues de ahí sacamos el resto. Y la "propina"


Necesidades : 1.000.000 €

Financiación: 

Aportación candidatos: 21.000 €
Aportación partido: 49.000 € (al final aportan algo ...)
Facturas infladas de campaña institucional : 50.000 €
Facturas infladas de asfalto : 200.000 €

Facturas infladas de obras varias: 500.000 €

Facturas infladas de señalización y pintura: 150.000 €

A cuenta de futuras ampliaciones de contratas: 1.030.000 €

Suma total : 2.000.000 €

(Nuevo y breve diálogo imaginario Chwan y  Angelitu)

- ¡Hostia Chwan, ens sobra encara 1 milló!

- No et preocupis que ya u redondejarem.


Y todavía no hemos recurrido a algo tan importante como ir a ver a un promotor inmobiliario o constructor local (o de fuera) y pedirle una pasta por recalificar unos terrenos donde se podían hacer 200 viviendas para hacer 500, pongamos por caso, como si de un Mas-Mel cualquiera se tratase. Ahora esta vía está un poco mal por el tema de la crisis inmobiliaria pero el sistema no es malo del todo y a veces todavía funciona. Además, al promotor le pides 10 millones, te da 5 y tu al partido le das 1 y los otros 4 "à la poche". Método Bárcenas. El partido contento y tu de puta madre, cual Bárcenas preparándose la jubilación, montas la asociación "Amics del Cant" o "Amics del Chwan" y les cedes algo de pasta para ir haciendo. O una fundación, que también mola mogollón.


Fíjate que útiles son las campañas de civismo y el asfalto electoral. Y que fácil financiar una campaña electoral gracias a eso. Y a la ingeniería financiera. O a financiar ingeniosamente. En "B".


¿Y si estás en la oposición?  (caso B) Ahuuuuuuuuu!!!






Pues lo mismo, pero ofreciendo promesas en lugar de hechos y obteniendo por lo tanto menos dinero, lógico. No es lo mismo prometer que dar trigo

- Te prometo que si me das 1 millón te recalificaré terrenos por valor de 10 millones.

- Bueno, si me prometes recalificar por valor de 10 sólo te doy 100.000 €, que la operación tiene mucho riesgo (y mucho morro)

Bueno, no se si me he hecho la picha un lío con los números pero, ¿se entiende, no?

Si no lo habéis entendido, lo siento. Explicarlo más claro me podría llevar al trullo, porque en este país los corruptos salen de rositas pero los que los denuncian corren serio peligro.

Entrada destacada

Informe-consulta-Pla-Mandat-Calafell-2030 y Proposta-Pla-de-Mandat-2023-2027

Informe-consulta-Pla-Mandat-Calafell-2030 Proposta-Pla-de-Mandat-2023-2027